SSWiN - System wykrywania włamiania i napadu

Zadaniem systemu sygnalizacji włamania i napadu jest jak najszybsze i skuteczne wykrycie intruza w obiekcie i przekazanie tej informacji odpowiednim służbom w celu podjęcia stosownych działań.

Urządzenia systemu SSWiN można podzielić na dwa zespoły: infrastrukturę i czujki.

Do zespołu infrastruktury zaliczamy centralę i manipulatory oraz wszelkie urządzenia wyjściowe: sygnalizatory, urządzenia monitoringu i powiadamiania (GSM, telefon, radio, e-mail), a również urządzenia wykonawcze, w tym urządzenia rejestrujące, których zadaniem jest rejestracja sytuacji alarmowych. Opiszmy je pokrótce:

1. Centrala alarmowa: Centrala alarmowa jest „mózgiem” systemu alarmowego. Do niej trafiają sygnały ze wszystkich czujek za pośrednictwem linii dozorowych (przewodowych lub bezprzewodowych). Zadaniem centrali alarmowej jest:

• zbieranie i analiza wszystkich sygnałów z zewnątrz (z poszczególnych czujek)
• archiwizacja tych sygnałów (rejestracja zdarzeń: aktywacja, dezaktywacja systemu, alarmy, awarie, itp.)
• przekazywanie sygnałów o alarmie do sygnalizatorów, itp.
• przesyłanie informacji o alarmie do określonych lokalizacji (np. agencja ochrony, telefon)
• sterowanie urządzeniami zewnętrznymi (zamki, oświetlenie, itp.

2. Manipulator nazywany także klawiaturą lub szyfratorem służy do zarządzania systemem alarmowym. Urządzenie fizycznie podłączone jest z centralą alarmową (przewodowo lub bezprzewodowo). Za pomocą manipulatora możesz uzbrajać, rozbrajać system, sprawdzać jego stan (awarie, przegląd zdarzeń, itp.) a także programować centralę alarmową. Klawiaturę najczęściej montuje się przy wyjściu z budynku (w przedpokoju, holu, itp.). W systemach alarmowych może być także kilka manipulatorów – do zarządzania strefami (np. klawiatura w sypialni na piętrze uruchamia tylko czuwanie alarmu na parterze, gdy śpimy).

Do zespołu drugiego zaliczamy wszelkie czujki, które dostarczają do centrali systemu informacji o naruszeniu strefy bezpieczeństwa, wystąpieniu sytuacji alarmowej lub przekroczeniu wartości ekstremalnej. do najczęściej spotykanych zaliczamy:

1. Czujki ruchu, głównie pasywne podczerwieni (PIR), mikrofalowe (MW) oraz ultradźwiękowe (US), oraz dualne wykorzystujące dwa detektory z wyżej wymienionych; kryterium alarmu dla tych czujek jest zmiana sygnału docierającego do detektora w wyniku przemieszczania się intruza generującego promieniowanie IR różne od promieniowania tła (PIR) lub w skutek zjawiska Dopplera (US i MW)
2. Bariery podczerwieni, czujki aktywne złożone z nadajnika i odbiornika, dla których kryterium alarmu jest przerwanie kontaktu optycznego między nadajnikiem, a odbiornikiem
3. Czujka stłuczenia szyby, mikrofonowe urządzenie reagujące na częstotliwości fal charakterystyczne dla uderzenia w taflę szklaną oraz dla tłuczenia szkła
4. Czujki udarowe, zwane również wibracyjnymi i reagujące na wstrząsy będące następstwem uderzenia
5. Czujki otwarcia drzwi, okien, najczęściej magnetyczne, zwane też kontaktronowymi lub czujki elektromechaniczne stykowe
6. Czujki przekroczenia progowego stężenia gazu (wodoru, dwutlenku węgla, metanu, butanu, par chloroformu)
7. Czujki przekroczenia progowego poziomu cieczy i inne.

Wyjścia alarmowe prawie wszystkich czujek są przystosowane do podłączenia do typowych urządzeń wyposażonych w wejścia stykowe typu NO lub NC – pozwala to na bezpośrednie połączenie wszystkich urządzeń systemu SSWiN.