SSWiN - System wykrywania włamiania i napadu
Zadaniem systemu sygnalizacji włamania i napadu jest jak najszybsze i skuteczne wykrycie intruza w obiekcie i przekazanie tej informacji odpowiednim służbom w celu podjęcia stosownych działań.
Urządzenia systemu SSWiN można podzielić na dwa zespoły: infrastrukturę i czujki.
Do zespołu infrastruktury zaliczamy centralę i manipulatory oraz wszelkie urządzenia wyjściowe: sygnalizatory, urządzenia monitoringu i powiadamiania (GSM, telefon, radio, e-mail), a również urządzenia wykonawcze, w tym urządzenia rejestrujące, których zadaniem jest rejestracja sytuacji alarmowych. Opiszmy je pokrótce:
- Centrala alarmowa: Centrala alarmowa jest „mózgiem” systemu alarmowego. Do niej trafiają sygnały ze wszystkich czujek za pośrednictwem linii dozorowych (przewodowych lub bezprzewodowych). Zadaniem centrali alarmowej jest:
- zbieranie i analiza wszystkich sygnałów z zewnątrz (z poszczególnych czujek)
- archiwizacja tych sygnałów (rejestracja zdarzeń: aktywacja, dezaktywacja systemu, alarmy, awarie, itp.)
- przekazywanie sygnałów o alarmie do sygnalizatorów, itp.
- przesyłanie informacji o alarmie do określonych lokalizacji (np. agencja ochrony, telefon)
- sterowanie urządzeniami zewnętrznymi (zamki, oświetlenie, itp.
- Manipulator nazywany także klawiaturą lub szyfratorem służy do zarządzania systemem alarmowym. Urządzenie fizycznie podłączone jest z centralą alarmową (przewodowo lub bezprzewodowo). Za pomocą manipulatora możesz uzbrajać, rozbrajać system, sprawdzać jego stan (awarie, przegląd zdarzeń, itp.) a także programować centralę alarmową. Klawiaturę najczęściej montuje się przy wyjściu z budynku (w przedpokoju, holu, itp.). W systemach alarmowych może być także kilka manipulatorów – do zarządzania strefami (np. klawiatura w sypialni na piętrze uruchamia tylko czuwanie alarmu na parterze, gdy śpimy).
Do zespołu drugiego zaliczamy wszelkie czujki, które dostarczają do centrali systemu informacji o naruszeniu strefy bezpieczeństwa, wystąpieniu sytuacji alarmowej lub przekroczeniu wartości ekstremalnej. do najczęściej spotykanych zaliczamy:
- Czujki ruchu, głównie pasywne podczerwieni (PIR), mikrofalowe (MW) oraz ultradźwiękowe (US), oraz dualne wykorzystujące dwa detektory z wyżej wymienionych; kryterium alarmu dla tych czujek jest zmiana sygnału docierającego do detektora w wyniku przemieszczania się intruza generującego promieniowanie IR różne od promieniowania tła (PIR) lub w skutek zjawiska Dopplera (US i MW)
- Bariery podczerwieni, czujki aktywne złożone z nadajnika i odbiornika, dla których kryterium alarmu jest przerwanie kontaktu optycznego między nadajnikiem, a odbiornikiem
- Czujka stłuczenia szyby, mikrofonowe urządzenie reagujące na częstotliwości fal charakterystyczne dla uderzenia w taflę szklaną oraz dla tłuczenia szkła
- Czujki udarowe, zwane również wibracyjnymi i reagujące na wstrząsy będące następstwem uderzenia
- Czujki otwarcia drzwi, okien, najczęściej magnetyczne, zwane też kontaktronowymi lub czujki elektromechaniczne stykowe
- Czujki przekroczenia progowego stężenia gazu (wodoru, dwutlenku węgla, metanu, butanu, par chloroformu)
- Czujki przekroczenia progowego poziomu cieczy i inne.
Wyjścia alarmowe prawie wszystkich czujek są przystosowane do podłączenia do typowych urządzeń wyposażonych w wejścia stykowe typu NO lub NC – pozwala to na bezpośrednie połączenie wszystkich urządzeń systemu SSWiN.